80 veel gestelde vragen over Linux Mint (deel 3)

Terug naar de thuispagina


FAQ: 80 veel gestelde vragen over Linux Mint (DEEL 3)

Inhoud van deze pagina:

Deze pagina bevat deel 3 van de Veel gestelde vragen. Deel 1 vindt u hier, deel 2 vindt u hier en deel 4 vindt u hier.

Linux Mint staat nu op een te kleine partitie. Hoe vergroot ik de partitieruimte van Linux Mint?

1. Heeft u Linux Mint al geïnstalleerd en staan de partitiegroottes niet goed? Dan hoeft u gelukkig Linux Mint niet te herinstalleren. U kunt namelijk het volgende doen:

Start Linux Mint op vanaf de DVD (of van een USB-geheugenstaafje).

Nadat de opstart is voltooid, klikt u op de menuknop. Gebruik daarin de zoekterm gparted
Klik op Gparted Partition Editor

Verklein eerst de partitie die kleiner kan, zodat er vrije ruimte ontstaat, met behulp van de werkbalkknop Resize/Move.

Vergroot daarna de partitie die te klein is, eveneens met de knop Resize/Move, met de beschikbaar gekomen vrije ruimte. Geef Linux Mint bij voorkeur niet minder dan 10 GB.

Als Linux Mint op een logische partitie staat, dan moet u eerst de onderliggende primaire extended partitie vergroten, voordat u de logische partitie groter kunt maken. Uitleg over het verschil tussen logische en primaire partities vindt u hier (punt 2).

Let op: kies aangrenzende partities voor de ruimteverplaatsing.

Een "move"-operatie kan makkelijk uren duren! Onderbreek dit proces beslist niet. In geval van een laptop: zorg ervoor, dat hij aan de netvoeding hangt (en dus niet op de accu werkt).

Druk op de knop Apply in de werkbalk).

Herstart uw computer normaal (zonder DVD): alles staat nu goed.

Let op: een eventuele Windows moet zichzelf nu eerst even instellen op zijn nieuwe partitiegrootte. Bij het starten van Windows krijgt u eerst een "foutmelding", waarna Windows een schijfcontrole uitvoert en zichzelf instelt op de nieuwe partitieruimte. Laat dit rustig zijn gang gaan. Daarna is alles in orde.

Heeft het zin om een aparte home-partitie te hebben?

2. Nee. Een aparte home-partitie heeft meer nadelen dan voordelen. Het is een nutteloze complicatie. Om de volgende redenen:

a. Schijnzekerheid
Kopieën van documenten en foto's wilt u namelijk, veiligheidshalve, sowieso extern bewaren. Bijvoorbeeld op een externe USB-harde schijf. Een aparte home-partitie biedt schijnzekerheid. Als de harde schijf van uw computer het begeeft, dan zijn in één klap alle partities weg, ook een aparte /home.

b. Niet-optimale ruimteverdeling op de harde schijf
Een direct nadeel van een aparte home-partitie is, dat de ruimte op de harde schijf niet optimaal wordt verdeeld. Dit kan soms zorgen voor ruimtetekort op hetzij de rootpartitie hetzij de home-partitie. Dit is uiteraard vooral problematisch op kleine harde schijven.

c. Storingen door oude instellingen
Een verder nadeel is, dat alle oude instellingen bewaard blijven bij een aparte home-partitie. Die oude instellingen kunnen soms voor problemen zorgen in een nieuw geïnstalleerde Linux Mint. U kunt daarom beter met een schone lei beginnen, wanneer u een herinstallatie doet of opwaardeert naar een nieuwe Mintversie.

Instellingen waar u prijs op stelt, en die u dus uitdrukkelijk wel wilt meenemen naar een nieuw geïnstalleerde Mint, kunt u immers ook simpelweg eventjes kopiëren op (bijvoorbeeld) een extern USB-geheugenstaafje.... Daar hebt u geen aparte /home voor nodig.

d. Opslag kan ook op een gewone extra opslagpartitie
Verder kunt u tijdelijke opslag van grote bestanden ook doen op een gewone extra opslagpartitie; ook daarvoor is geen afzonderlijke /home nodig.

Kortom: voor tijdelijke opslagdoeleinden (grote bestanden, muziek, films, foto's) maakt u beter een aparte opslagpartitie aan op de interne harde schijf. Buiten Mint zelf (en dus niet als /home).

Bijvoorbeeld geformatteerd als NTFS, wanneer u een tweevoudig opstartbare computer heeft: dan kunt u zo'n opslagpartitie benaderen zowel vanuit Windows als vanuit Mint. Of, bij een enkelvoudig opstartbare computer, geformatteerd als EXT4.

Zoals gezegd, hebt u naast zo'n interne opslagpartitie nog steeds een extern opslagmedium nodig (zoals een externe USB-harde schijf) om kopieën van uw documenten op te bewaren! Als de interne harde schijf kapot gaat, dan zijn immers in één klap alle partities verloren.

Hoe zie ik, welke Mintversie ik heb?

3. In de terminal kunt u nakijken welke Mintversie u heeft. Dat doet u als volgt:

Open een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

Kopieer en plak de volgende opdrachtregel in het terminalvenster:
lsb_release -a

Druk op Enter.

Hoe kan ik het geluidniveau van mijn muziekbestanden normaliseren?

4. Leuk, muziekbestanden. Maar die hebben vaak elk hun eigen geluidniveau (volume). En dat is hinderlijk bij het afspelen: soms is het ene nummer veel te zacht, en het volgende juist weer veel te hard. Vooral tijdens het autorijden kan dat hinderlijk zijn.

U kunt het geluidniveau van uw MP3's normaliseren met behulp van het terminalprogramma mp3gain. Zonder kwaliteitsverlies, want er vindt slechts een omkeerbare verandering plaats in de metagegevens van het mp3-bestand. Niet in de muziek zelf!

Dit handige programma kunt u als volgt installeren:

a. Open een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

b. Kopieer en plak de volgende opdrachtregel in het terminalvenster:

sudo apt-get install mp3gain

Druk op Enter. Tik desgevraagd uw wachtwoord in en druk wederom op Enter.

Pakket verdwenen? Haal het dan binnen vanaf mijn Google Drive:
64-bits (dubbelklik het om het te installeren)

Let op: er is ook een grafische schil voor mp3gain beschikbaar, genaamd easyMP3Gain. Gebruik die niet! easyMP3Gain is veel minder stabiel en minder snel dan het onderliggende terminalprogramma mp3gain. Bovendien loopt het op de meeste computers telkens hopeloos vast.

Bediening van mp3gain gaat via de terminal (schrik!). Maar dat is gelukkig heel makkelijk, en wel als volgt.

c. Hele automuziekverzameling in één keer

Een voorbeeld is het makkelijkste.
Stel, de te normaliseren muziekbestanden staan in uw persoonlijke map, en u wilt uw volledige automuziekverzameling in één keer laten normaliseren.

Let op: ik gebruik bewust het woord "automuziek"! Want deze ingreep wilt u beslist alleen doen voor muziek die u in willekeurige volgorde afspeelt in een omgeving die een constant geluidniveau vergt, zoals in een rijdende auto. Voor muziek die u thuis afspeelt, bederft deze ingreep de kwaliteit van uw muziekbeleving teveel.

In het voorbeeld heeft u uw complete automuziekverzameling staan in de map AutoMuziek, dus in /home/UwGebruikersNaam/AutoMuziek.

U volgt dan deze handleiding:

Open een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

Tik in:

cd AutoMuziek

Druk op Enter.
Daarmee gaat u naar de map AutoMuziek.

Kopieer en plak de volgende opdrachtregel in het terminalvenster:

find . -name '*mp3' -exec mp3gain -r -k {} \;

Druk op Enter.

Met de variabelen -r en -k voert u een voorzichtige en gebalanceerde normalisatie uit. Meer informatie over deze en andere beschikbare variabelen vindt u, wanneer u in de terminal man mp3gain intikt (en daarna op Enter drukt).

Laat de terminal rustig stampen totdat hij klaar is.

Niet tevreden met het resultaat? Ongedaan maken gaat zo:

find . -name '*mp3' -exec mp3gain -u {} \;

Wilt u vervolgens de muziekbestanden in een willekeurige volgorde zetten (schuffelen), zodat de afspeelvolgorde willekeurig wordt? Dat doet u zo.


d. Eén enkel muziekbestand

Indien u slechts één muziekbestand wilt normaliseren, dat zich bijvoorbeeld bevindt in de submap genaamd Muziek/Lou-Reed/Berlin, gaat het iets anders. U volgt dan deze handleiding:

Open een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

Kopieer en plak de volgende opdrachtregel in het terminalvenster:

mp3gain -r -k ~/Muziek/Lou-Reed/Berlin/*How Do You Think It Feels.mp3

Druk op Enter.

Niet tevreden met het resultaat? Ongedaan maken gaat zo:

mp3gain -u ~/Muziek/Lou-Reed/Berlin/*How Do You Think It Feels.mp3

Bovenstaande terminaltoverspreuk moet u uiteraard aanpassen aan de locatie van uw eigen muziekbestanden (duh...).

Tot slot, voor de volledigheid: vroeger was er ook het programma ReplayGain beschikbaar voor het normaliseren van muziek, maar dat is inmiddels uit de pakketbronnen verdwenen.

Hoe krijg ik het opstartmenu (Grubmenu) te zien?

5. Als u een enkelvoudig opstartbare computer hebt met een schoon geïnstalleerde Linux Mint, dan hebt u de opstartlader Grub.

In sommige gevallen kunt u het Grubmenu dan alleen te zien krijgen, door direct na het BIOS-scherm de Esc-toets één keer in te drukken. Dat kan nodig zijn, wanneer u vanaf een oudere systeemkern wilt starten of wanneer u de Recovery Mode (Herstelmodus) wilt opstarten.

Oudere systeemkernen staan in het Grubmenu trouwens weggestopt onder het kopje "Geavanceerde opties voor Linux Mint".

Wat is het nadeel van kleine Linuxdistributies?

6. Er zijn veel kleine Linuxdistributies (oftewel distro's), die soms uit-de-doos veel completer zijn dan Linux Mint. Alle multimedia-ondersteuning zit er dan bijvoorbeeld al standaard in. Dat is natuurlijk wel makkelijk. Sommige zijn rechtstreeks afgeleid van een grote distributie.

Toch is het beter om Linux Mint te kiezen (of een andere grote distributie, zoals Ubuntu). Want hoe sympathiek en makkelijk ze soms ook zijn, er zitten ook grote nadelen aan kleine Linuxdistributies:

- Er zit meestal maar een kleine groep ontwikkelaars achter. Als er eentje uitvalt, of als er onderling ruzie uitbreekt, dan is dat soms al genoeg om het hele project te laten stilvallen. En u zit met de gebakken peren, want u krijgt geen veiligheidsupdates meer....

- Veiligheidsreparaties zijn sowieso een zwak punt bij kleine distro's. Ze hebben vaak gewoon niet genoeg ontwikkelaars om alle pakketten tijdig van veiligheidsupdates te voorzien. Dat geldt tevens voor "afgeleide" kleine distro's, want die hebben (uiteraard) ook eigen pakketten (naast de pakketten van de distro waar ze op zijn gebaseerd).

- Distro's met standaard een complete multimediadekking aan boord, hebben nog een ander probleem. Het is illegaal, want veel multimedia-ondersteuning is in sommige landen (zoals de Verenigde Staten van Amerika) gepatenteerd en niet vrij.

Zodra deze kleine distro's boven de radar uitkomen van de eigenaren van de patenten en auteursrechten, worden ze genadeloos afgeknald bij de rechter. Einde distro...

Hoe controleer ik de integriteit van een ISO-bestand met SHA256sum?

7. Een veelgebruikte methode om te controleren of u een iso-bestand intact hebt binnengehaald, is de SHA256sum-methode. Op een webstek waar u een iso-bestand kunt binnenhalen, staat vaak ook de correcte SHA256sum van het desbetreffende iso vermeld. Dit kunt u vergelijken met een digitale vingerafdruk van het bestand.

Wanneer u de SHA256sum berekent van het bestand nadat u het hebt binnengehaald, kunt u dus de uitkomst vergelijken met wat die zou moeten zijn. Alleen als beide uitkomsten exact hetzelfde zijn, is het bestand intact.

Let op: de methode die ik hieronder beschrijf, doet alleen een corruptiecontrole. Niet een echtheidscontrole. Hij beschermt u dus alleen tegen een iso-bestand dat tijdens het binnenhalen per ongeluk corrupt is geraakt; niet tegen een moedwillige vervalsing. Zorg er dus voor, dat u uw iso's alleen binnenhaalt vanaf betrouwbare spiegelservers!

Zo'n berekening doet u als volgt. Een voorbeeld is het makkelijkste.

Stel, u haalt het iso-bestand binnen van Linux Mint 19.3 Cinnamon, 64-bits. U laat het gewoon staan in de map Downloads.

Vervolgens opent u een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

Tik daarna in:

cd Downloads

... en druk op Enter.

Vervolgens tikt u in:

sha256sum linuxmint-19.3-cinnamon-64bit.iso

...en druk op Enter.

De cijferreeks die hieruit voortkomt, moet exact overeenkomen met de SHA256sum die de makers van Linux Mint hebben vermeld. Is er een verschil, dan is uw iso-bestand corrupt en dus onbruikbaar. Tip: plak beide regels onder elkaar in een tekstbestandje; dat maakt vergelijken een stuk makkelijker.

Probeert u het zelf maar eens, met dit ingepakte gedicht van Willem Elsschot: elsschot.tar.gz. De juiste SHA256sum van elsschot.tar.gz is:
f2716fc8b18f9dff7af7d385c47a97375dedbea6f8febfb96cec2fcab82ad435

Hoe kan ik regelmatig een automatische reservekopie laten maken van mijn belangrijke bestanden?

8. Een automatische reservekopie maken kan onder andere met het programma Back In Time. U installeert het als volgt:

Start Programmabeheer
Zoekterm: back in time gnome

Selecteer en installeer Back In Time (backintime-gnome)

Na installatie kunt u Back In Time starten via een klik op het menu. Gebruik de zoekterm back.

Het meest voor de hand ligt het maken van kopieën van de thuismap (documenten en instellingen). Daarvoor hoeft u het programma niet als root te starten.

Het maken van een kopie van uw hele systeem, waarvoor wel rootrecht nodig is, is minder zinvol en bovendien wat lastiger. In dat geval kunnen namelijk sommige mappen problemen veroorzaken.

Let op: als u een reservekopie wilt laten maken van een hele partitie (bijvoorbeeld als uw persoonlijke map niet op de systeempartitie staat maar op een afzonderlijke partitie), sluit dan de map "lost+found" uit van de kopie. Dat kan door hem te plaatsen in de lijst met te negeren mappen en bestanden. Anders kan de kopie mislukken.

Waar staan de systeemgeluiden van Linux Mint?

9. Systeemgeluiden van Linux Mint, zoals het opstartgeluid, staan in de volgende map:
/usr/share/sounds/LinuxMint/stereo/

U kunt een bestaand systeemgeluid vervangen door een eigen geluid. Mits het nieuwe geluidbestand hetzelfde bestandstype heeft (.ogg).

Als volgt:
- Indien nodig, verander het bestandtype van het nieuwe muziekbestand met Sound Converter (zie punt 10 hieronder).

- Noteer de naam van het bestaande geluidbestand.

- Verwijder het bestaande geluidbestand (of hernoem het naar x.reservekopie).

- Plaats het nieuwe geluidbestand in de map en geef het nieuwe geluidbestand exact dezelfde naam als het verwijderde geluidbestand.

Hoe verander ik het bestandtype van een muziekbestand?

10. Het bestandtype van een muziekbestand kunt u veranderen met behulp van het programma Sound Converter.

U kunt het installeren via Programmabeheer.

Hoe maak ik de opstartmeldingen zichtbaar?

11. De opstartmeldingen zitten normaal gesproken verborgen achter een mooi opstartlogo (boot splash). Soms kan het handig zijn om die meldingen zichtbaar te maken, bijvoorbeeld bij probleemoplossing.

Dat kan vanuit het Grubmenu, en wel als volgt:

- Krijgt u geen Grubmenu te zien? Tik dan bij het opstarten, direct na het verdwijnen van het BIOS-scherm, één keer op de Esc-toets.

- voor zover nodig, selecteer de opstartregel van Linux Mint met de pijltjestoets;

- tik op de E-toets;

- wis de woorden "quiet splash" in de opstartregel;

- Houd de Ctrl-toets ingedrukt en tik één keer op de X-toets.

Ubuntu start nu eenmalig op met opstartmeldingen.

Hoe verander ik de computernaam?

12. Allereerst: dit betreft alleen het wijzigen van de computernaam, niet van uw gebruikersnaam! Uw gebruikersnaam kunt u beter niet veranderen; als u die anders wilt hebben, dan is het 't beste om simpelweg een nieuwe gebruiker aan te maken met de nieuwe naam.

De computernaam hebt u bij installatie van Linux Mint opgegeven. Deze bestaat standaard uit een combinatie van uw gebruikersnaam en een type-aanduiding van uw computer of moederbord.

De meeste mensen nemen tijdens de installatie dit naamvoorstel aan van het installatieprogramma. Het is natuurlijk ook een goed voorstel, want het maakt het makkelijker om uw computer terug te vinden in een netwerk....

Bijvoorbeeld op mijn computer, met gebruiker "pjotr":

pjotr-TravelMate-P253

U kunt deze computernaam als volgt veranderen:

a. Open een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

b. Kopieer en plak de volgende opdrachtregel in het terminalvenster:

xed admin:///etc/hostname

Druk op Enter.

c. Verander nu de computernaam. Sla daarna het gewijzigde bestand op en sluit het.

d. Er moet nog een tweede bestand worden veranderd, maar dat kan pas nadat u de computer hebt herstart. Herstart dus uw computer.

e. Pas nu nog een tweede bestand aan. Tik in de terminal (kopieer en plak):

xed admin:///etc/hosts

Druk op Enter

Verander ook daarin de computernaam. Let op: in dit tweede bestandje staat meer dan alleen de computernaam. Verander alleen de computernaam en laat de overige tekst ongewijzigd!

Sla daarna het veranderde bestand op en sluit het.

f. Herstart vervolgens wederom uw computer. De klus is geklaard.

Hoe koppel ik een partitie permanent aan?

13. Via een muisklik in de zijbalk van uw bestandbeheerder, kunt u een partitie tijdelijk aankoppelen. Soms is het handig om dat permanent te doen, bijvoorbeeld wanneer u een aparte partitie hebt voor foto's.

Een voorbeeld is het makkelijkste:

Stel, u hebt een harde schijf met een aparte partitie op sda7, waarop uw vakantiefoto's staan. U doet dan dit (pas het voorbeeld uiteraard aan uw eigen situatie aan):

a. Open een terminalvenster.
(Een terminalvenster opent u zo: *Klik*)

b. Koppel vervolgens de foto-partitie sda7 tijdelijk aan, door de bekende muisklik in de zijbalk van uw bestandbeheerder.

c. Kijk nu, hoe de tijdelijk aangekoppelde schijf precies is aangekoppeld in het bestand mtab. Kopieer en plak daarvoor in de terminal:

xed /etc/mtab

Druk op Enter.

Nu opent kladblokje Xed zich, met de inhoud van mtab.

Maak Xed schermvullend, zodat ook de lange regels in mtab als één regel in beeld verschijnen.

Zoek de regel die betrekking heeft op sda7: dat zal vermoedelijk de onderste regel zijn. Die regel luidt bijvoorbeeld (dit is één regel):

/dev/sda7 /media/pjotr/17b026b7-5003-82f7-8c16-fbec9a4dcf36 ext4 rw,nosuid,nodev,uhelper=udisks2 0 0

d. Laat het Xed-schermpje open staan (sluit het niet), en open een tweede terminalvenster. In dat tweede terminalvenster kopieert en plakt u de volgende opdrachtregel:

xed admin:///etc/fstab

Druk op Enter.

e. Nu opent zich de inhoud van het tekstbestand fstab. Kopieer en plak daarin de sda7-regel die u daarnet hebt gevonden in mtab. Plak 'm helemaal onderaan.

Sla het gewijzigde bestand fstab op.

f. Herstart uw computer: uw foto-partitie sda7 is nu permanent aangekoppeld.

g. Maak er nu een snelkoppeling voor, op uw bureaublad, zodat u er voortaan makkelijk bij kunt:

Bestandbeheerder: klik door naar Bestandssysteem - media - uw_gebruikersnaam - rechtsklik op het mapje van de aangekoppelde partitie (met als naam een onbegrijpelijke reeks van getallen en letters) - Stuur naar - Bureaublad (snelkoppeling maken).

h. Nu hebt u een snelkoppeling op uw bureaublad. Via een rechtsklik met de muis - Hernoemen, kunt u die snelkoppeling vervolgens een andere naam geven dan de onbegrijpelijke cijfer- en letterreeks. Noem 'm bijvoorbeeld Foto's.

Wat is het verschil tussen apt-get update, apt-get upgrade en apt-get dist-upgrade?

14. In Ubuntu is een veelgebruikte methode om het systeem bij te werken vanuit de terminal, deze gecombineerde terminalopdracht:

sudo apt-get update && sudo apt-get upgrade && sudo apt-get dist-upgrade

Het gaat dus om drie dingen die u doet met het programma apt-get.

Met "update" werkt u alleen de pakketbronlijsten bij, waardoor het systeem kennis neemt van het bestaan van nieuwe updates. Er verandert dus nog niets aan uw systeem.

Met "upgrade" waardeert u uitsluitend die pakketten op, die al in uw systeem zijn geïnstalleerd. De opwaardering vervangt dus altijd een bestaande oudere pakketversie. Het installeert alleen een pakket dat er al is.

Met "dist-upgrade" waardeert u het systeem op fundamenteler niveau op, namelijk meestal naar een nieuwere systeemkern. Nieuwere systeemkernen vervangen de oude in principe niet (tenzij het een zeer minieme verbetering betreft), want de oude systeemkern blijft aanwezig in uw systeem. Een nieuwere systeemkern komt er dus "nieuw" bij. Voor zo'n nieuwe toevoeging hebt u de opdracht "dist-upgrade" nodig.

Let op: dit levert u alleen maar bijgewerkte systeemkernversies met foutreparaties op, die zijn bedoeld voor uw Ubuntuversie.

Een voorbeeld is het makkelijkste. Ubuntu 18.04 is uitgekomen met systeemkern 4.15.0.20. Via dist-upgrade krijgt u wel systeemkern 4.15.0.21 of hoger, maar niet systeemkern 4.18.x of hoger. Ubuntu 18.04 zal altijd bij 4.15.0.x blijven.

(voor LTS-versies wordt hier een beperkte uitzondering op gemaakt bij de puntuitgaven ("Service Packs"), maar het voert nu te ver om daarop in te gaan)

Voor alle duidelijkheid: met bovengenoemde terminalopdracht waardeert u niet uw hele systeem op naar een hogere versie (bijvoorbeeld van 18.04 naar 18.10). Daarvoor is er weer een andere opdracht beschikbaar (namelijk do-release-upgrade). Maar die raad ik sowieso af, want een schone opwaardering is veel beter.

Waarom knippert het lichtje van mijn draadloze netwerkkaart in Linux Mint (en niet in Windows)?

15. Bij veel draadloze kaarten knippert het lichtje van uw draadloze netwerkkaart niet in Windows maar wel in Linux Mint.

Dat is normaal: het lampje knippert wanneer er gegevenstransport plaatsvindt. Het is een bewuste keuze geweest van de makers van het stuurprogramma voor de draadloze kaart, om dit zo te laten zijn.

Hoe installeer ik handmatig een stuurprogramma van Nvidia voor mijn splinternieuwe videokaart?

16. Normaal gesproken installeert u het juiste stuurprogramma voor uw videokaart van Nvidia, met een paar muisklikken in Stuurprogrammabeheer.

Maar soms is het Nvidia-stuurprogramma in de pakketbronnen van Linux Mint, te oud voor uw splinternieuwe videokaart. In dat geval kunt u het als volgt aanpakken.

Hoeveel keer kan ik Linux Mint gratis installeren?

17. U kunt Linux Mint zo vaak installeren als u maar wilt, op zoveel computers als u maar wilt. Geen beperkingen, geen kosten. Het is vrije programmatuur!

Is het veiliger om me aan te melden als andere gebruiker dan de beheerder?

18. Nee. In Windows is het inderdaad veiliger om u niet aan te melden in het beheerders-account, maar in een ander gebruikersaccount zonder beheerdersrechten. Maar in Linux Mint is dat niet zo.

In Linux Mint is deze kwestie namelijk netjes opgelost: zelfs de beheerder heeft slechts de rechten van een gewone gebruiker. De beheerder kan alleen beheersrechten verwerven met "sudo", "admin://" of "pkexec".

Dus is er geen extra "gewoon" gebruikers-account nodig, zoals in Windows.

Hoe kan ik andere DNS-naamservers toevoegen?

19. Soms is het handig om extra DNS-naamservers toe te voegen aan uw systeem. Bijvoorbeeld als de standaard-naamserver van uw internetaanbieder niet erg betrouwbaar is.

Let op: voordat u verder gaat, dient u te beseffen dat de eigenaar van de DNS de mogelijkheid heeft om al uw internetverkeer te zien, vast te leggen en te profileren! Wees dus voorzichtig bij de keuze van de DNS.

U kunt als volgt DNS-servers toevoegen:

Klik op het pictogram van Netwerkbeheer in het systeemvak van uw bureaubladwerkbalk - Netwerkverbindingen

Klik op de actieve verbinding, bijvoorbeeld genaamd "Automatisch ethernet".

Klik op het tandwieltje (linksonder) - tabblad IPv4-instellingen, onderdeel Aanvullende DNS-servers: voeg de servers van uw keuze toe. Bijvoorbeeld die van Google: 8.8.8.8 en 8.8.4.4.

Herhaal dit voor het tabblad IPv6-instellingen. Vergeet dit niet! Zowel IPv4 als IPv6 moeten worden aangepast.

Klik op de knop Opslaan.

Hieronder ziet u een schermafdruk van hoe het eruit zou kunnen zien (klik erop om hem te vergroten):


Is het veilig om metapakketten als mint-meta-cinnamon te verwijderen?

20. Het is volkomen veilig om metapakketten als mint-meta-cinnamon, mint-meta-xfce of mint-meta-mate te verwijderen.

Een metapakket als deze heeft uitsluitend als doel om ervoor te zorgen dat bij de eerste installatie van uw besturingssysteem, alle pakketten worden geïnstalleerd die horen bij uw werkomgeving.

Daarna is het slechts een fossiel en ongeveer even nuttig als een staartbeentje in een walvis.... U kunt het vergelijken met uw boodschappenbriefje nadat u alle boodschappen al in huis hebt gehaald: dat boodschappenbriefje kunt u dan rustig weggooien.

Belangrijke uitzondering: als u uw Mint wilt opwaarderen naar een nieuwere versie, dan kan het metapakket wel weer nuttig zijn.

Nog meer? Deel 1, deel 2 en deel 4 van de Veel gestelde vragen

Dit is deel drie van de Veel gestelde vragen over Linux Mint. U vindt deel 1 hier, deel 2 hier en deel 4 hier.


Op de inhoud van deze webstek is een Creative Commons-licentie van toepassing.

Algemeen voorbehoud en uitsluiting aansprakelijkheid

Terug naar de thuispagina